Buwan ng
Hunyo deniklara ng Canada sa pamamagitan ng M155 na Filipino Heritage Month!
Ang Pamana ng Lahi! Ang mga Pilipino sa Canada ay dapat magsaya dahil ito ay
nagpapahiwatig na pagkikilala sa lahi ng mga Pilipino na naninirahan dito sa
bansa. Simula sa unang araw hanggang katapusan sa buwan ng Hunyo taon-taon ay
kikilalanin ng bawat residente ng Canada ang pagdiriwang ng Lahing Pilipino sa
lahat ng mga probinsya ng bansa.
Ito ay
magiging napakasayang buwan dahil sagana sa mga piging at kasayahan ang mga
Pinoy na likas na masayahin.
Ako’y naaliw
sa iba’t ibang naggagandahang suot, awit at sayaw ng mga kababayan, na
nagpapaalala ng ating mga katutubong kultura. May mga bata , dalaga at
binatilyo na nagpakitang gilas sa kanilang pagsayaw at pagsuot ng mga damit na
barong at saya.. Ngunit may iilang mga kababayan dumalo na di alam o ayaw lang
nilang pukawin ang dugo ng mga angkan, o di kaya tuloyan ng nakalimutan ang
kanilang pinagmulan.
[espro-slider id=3731]
Ang Pilipino
ay tanyag at kinikilala sa pagiging maalalahanin, maunawain, masigasig at
madaling matuto. Ngunit ang kwento ng aking kaibigan ay di mawaksi sa aking
isipan. Ang mga inosenting tanong ay may dalang sundot sa aking dibdib masakit
at nalungkot ako sa aking nasaksihan kahapon doon sa pagdalo sa tipon ng
pagdiriwang.
Kahapon ay
pagkakataon ng bawat Pilipino dito sa Montreal ng bansang Canada na ibahagi ang
kulturang Pinoy. Kaya ako kasama ang isang kapwa Bisaya na masaya at sabik
mapakilala sa karamihan ang dugo ng kanyang ninuno sa Butuan. Ang naiwanang
kultura ng mga ninunong nakatira sa isa sa malaking isla ng Pilipinas, ang
Mindanao. Nagkaroon ng pagkakataon maipakita at mapaalala sa bawat Pilipino ang
lahi ng mga tribu sa Mindanao . Sabi ng kasama ko marami daw ang nagtatanong
ano ang suot namin? Galing din ba kami sa Cordillera o Baguio? Di nila kilala
ang kaibahan ng mga suot at napagkamalan pang Igorot. Marami ang nagtanong sa
akin pero sila ay banyaga at bisita na nakasalamuha ko, at naiintindihan ko.
Kaya ako naroon upang ipaalam sa kanila at pumayag na makunan ng litrato dahil
gusto nila ang suot ko at nasiyahan sa konting kaalaman na kanilang nakikita at
nasaksihan. Ang luntian at makulay na kultura ng Pilipino.
Naalala ko
noon mga nagdaang ilang taon. Noong ang kaulayaw ko ay ang mga bata at magulang
na mga mahirap at nabigyan ng pagkakataon mapag-aral sila ng Pribadong
organisasyon. Gamit ang Teatro na edukasyon upang mapalabas ang kanilang
talento at matuto ng dagdag kaalaman para sa kanilang pisikal at sosyal na
edukasyon. Sa konting panahon sinikap kong maibahagi abot ng aking makakaya
maituro ang kultura ng Pilipinas. Itinuturo sa kanila kasabay ng pag-aral ng
pagsayaw at pagkanta kaya kahit konti alam nila kung ano kaibahan ng Manubo o
Mandaya, Igorot o muslim. Naisip ko sa sarili na sana ang mga batang iyon na
seryuso sa kanilang mga natutunan ay sana huwag makalimutan datapwat madagdagan
ang kanilang mga interes sa pagkilala ng kanilang lahi at angkan.
Kahapon ay
isang palaisipan sa akin. Ano nga ba kaya ang takbo ng isip ng bawat Pilipino
na nasa ibayong bansa? At ang doon sa Inang bayang Pilipinas? Ngayong taon ng
2019 ay simula na ng taunang pagdiriwang ng bansa sa lahing Pilipino. Marami pa
kayang Pilipino ang magkainteres alamin ang makulay, masakit, malungkot at
masayang kultura ng Pinoy? Kung ang bawat Pinoy ay araw-araw nakikibaka upang
makasabay sa daloy ng tinatawag na “trending Fashion”? Ano kaya ang
natututunan ng mga bata sa kanilang paaralan? Nang sa doon matuto kung paano
ang dapat na gawing pagbabago upang umusab ng tuluy tuloy ang paglago ng bansa
na naaayun sa kulturang Pinoy. Lalo na ang ilan na tunay na Pilipinong wala sa
sirkulasyon ng malawak at mabilis na sibilisasyon ng bansa, ngunit may malaking
kaalaman at papel sa pagpapatakbo para sa pag-unlad ng bayan?
Kahapon sa
lungsod ng Montreal idinaos ang M155 ang aking nasaksihan mula sa mga
kababayan…..pilit kong intindihin…. ang mga matatanda, mga tin-edyer at
bata …”Divide et impera….at ang ulan ay bumuhos….at umulan ,at
umunos…” hay naku! “Pilipino Isang Depinisyon”! Sa kabila ng
lahat ako ay bumabati sa inyong lahat. Maligayang pagdiriwang ng Pamana ng Lahi
Kabayan! Isang buwang pagdiriwang. Mabuhay ka! Juan, Pedro, Sisa, Maria,
Basilio, Crispin, Pepe, Pilar, Tabay, Norainah, Sulayman, Bapa, Fatima…at iba
pa Malipayong pagsaulog sa Kaliwatang Pilipino!!!!
Post comments (0)